வாரணம் ஆயிரம்!

கனவா கனாவா?
எது சரியான சொல் என்ற ஆராய்ச்சியில் இரண்டுமே சரி என்பதுபோலத்தெரிகின்றன. மங்கியதோர்நிலவினிலே கனவினிது கண்டேன் என்கிறார் பாரதி.

இன்பக்கனா ஒன்று கண்டேன்  என்ற பாடலில் கனா தான் வருகிறது!

ஆண்டாள் கனா என்கிறாள்.

பூமாதேவியின் அவதாரமான ஆண்டாள் கண்ணனை நினைத்துப்பாடிய பாடல்கள் நாச்சியார் திருமொழி என்ற பெயரில் வருகிறது.

வாரணமாயிரம் எனத்தொடங்கும் பத்து பாசுரங்களில் கண்ணனுடன் தனக்குக் கல்யாணம் ஆனதாகக்
கனாக்கண்டதை தோழியிடம் கூறுகின்றாள்..இதில் நிச்சயதார்த்தம் கையில் காப்பு கட்டுதல் பாணிக்ரஹண்ம் எனதிருமணச் சடங்குகள் அனைத்தும் சுருக்கமாக வருகின்றன.



மைத்துனன் நம்பி மதுசூதனன் வந்தென்னைக்


கைத்தலம் பற்றக்* கனாக்கண்டேன் தோழிநான்.... என்று ஆண்டாளும்





 வந்தென்னைக் *கரம்பற்றிய* வைகல்வாய்

இந்தஇப் பிறவிக் கிருமாதரைச்

சிந்தையாலும் தொடேன் என்று செவ்வரம்
 தந்த வார்த்தை திருச்செவி சாற்றுவாய்


 என்று கம்பனுடைய சீதையும் சொல்லும் கரம்பற்றும் வைபவத்தை  பாரதி தனது புரட்சிகரமான கண்ணோட்டத்தில் பெண்ணிற்கு அவன் தரும் முக்கியத்துவத்தில்




 காதல் ஒருவனைக் *கைப்பிடித்தே* - அவன்

 காரியம் யாவிலும் கைகொடுத்தே




என்று அழகாக   திருப்பிப்போட்டுவிட்டான்!
தேர்ந்தெடுக்கும் உரிமையை பெண்ணிற்குத்தருகிறான் எங்கள் பாரதி.



 பாணி-கிரஹணம் தானே? பற்றுகிற காரணத்தால்தானே சூரிய சந்திர கிரஹணங்கள்?


 மாங்கல்ய தாரணம் பாணிகிரஹணத்தின் ஒரு பகுதி யாக  இருக்கவேண்டும்
மாங்ல்ய தாரணம் செய்வதாய் என்று பேசும் திருமண அழைப்புகள் எங்கும் இல்லை!


 பாணிகிரஹணம் செய்துகொள்வதாய் என்றுதானே திருமண

 அழைப்பில் இருக்கும்!

பாணிக்ரஹணம் பிறகு பார்க்கலாம்  வாருங்கள் முதலில் மாப்பிள்ளை அழைப்பிற்கு!




  முதல் பாடல் ஜானவாசம்(மாப்பிள்ளை அழைப்பு) என்று கொள்ளலாம். அந்தகாலத்தில்  யானை  குதிரை

 மீது மாப்பிள்ளை வருவது  இருந்திருக்கிறது இன்றும் வட இந்தியாவில் குதிரை மீது மணமகன் அம்ர்ந்துவரும் ஊர்வலம் அமர்க்களமாய் நடக்கிறது.

காலப்போக்கில்  தென்னகப்பக்கங்களில்அன்னம் அல்லது தோகை மயில் முகப்பினைக்கொண்ட கார் என்றாகிவிட்டது.:)

வாரணமாயிரம் சூழ வலம் செய்து
நாரணன் நம்பி நடக்கின்றானென்றதிர்
பூரண பொற்குடம் வைத்துப்புரமெங்கும்
தோரணம் நான் கட்ட கனாக்கண்டேன் தோழீ  நான்

இதுதான் பாடல்.

என் பிரிய தோழியே! ஆயிரம் யானைகள்(வாரணம்) சூழ்ந்துவர வீதிகளில் நாராயணன் ஊர்வலமாக வருகின்றான். இதை அறிந்து அவனைக்காணவும் வணங்கவும் ஒவ்வொரு வீடுகளும் பூரணபொன்கும்பங்களாலும்(நீர் நிறைந்த பொன்குடங்கள்) தோரணங்கள் கட்டியும் அலங்கரிக்கப்படுவதை நான் கனவில் அனுபவித்தேன்!





வாரணம் என்றால்யானை



பன்மையில் சொல்லவேண்டுமானால் யானைகள்.,



பாடலில் வாரணங்கள் ஆயிரம் என வரவேண்டும் (,யாப்பிற்காக எண் வழுவமைதி) ஆயிரம் சூழ வலம் செய்து, என்று வருகிறது.

 ஒவ்வொரு பூக்களுமே சொல்கிறதே
எனும் திரைப்பாடல் நினவுக்கு வருகிறதா?
 ஒவ்வொரு கதவாய் தட்டினான் மன்னன்
என்பது சரியா ஒவ்வொரு கதவுகளாய் தட்டினான் மன்னன் என்பது சரியா?

சரி அதை விடுங்கள்!
இந்தப்பாடலைப்பார்ப்போம்.



நாரணநம்பி ( சிறந்த கல்யாண குணங்களை உடைய நாரணன்) எதிரில்நடக்கின்றான்

(எனவே எதிர்கொண்டழைக்க)



பூரண பொற்குடம் வைத்துப் புறம் எங்கும் தோரணம் நாட்டக் கனாக் கண்டேன்



நீர் நிறைந்த தங்கக்குடங்களை பூரண கலசங்களாய்வைத்தபடி அவ்னை வணங்க மக்கள் காத்திருக்க,

எங்கும் அலங்காரத் தோரணம் நட்டிருப்பதாக கனவுகண்டேன்



தோழீ ( தோழியின் மீதான விழிப்பு தோழீ)



நான்’



இப்படி ஆண்டாள் சொல்வதாக பாடல் அமைந்திருக்கிறது.



----------------------------------------------------------------

ஆண்டாளின் அறிவுக்கூர்மைதான் வாரணம் , அதுவும் ஆயிரம் வாரணம்.



அதாவது பெருகிய அறிவுக்களம். (யானை அறிவுக்கு உருவகம், விலங்குகளின் நல்ல அறிவுடையது யானை)



வெளியெங்கும் விரிகிறது. அவள்பார்வை.



விரிதலின் முடிவு ( இதற்கு உருவகம் நாரணன் நம்பி) உணர்வுகளுக்கு அருகிலேயே,எதிரிலேயே உள்ள தளத்தில், ஆனால் அந்தத் தளமும் இயங்கிக்கொண்டேயுள்ளது.





பேரானந்தவெளியில் அகமிருக்க, அவள் புறமெங்கும் வெளியாய், ஆனந்தம் விரிகிறது.புறத்திலும் ஆனந்த வெள்ளம்!

எதிரில் மனம் கவர்ந்த மதுசூதனன் வருகின்றான். ஆனந்த எல்லை அது!



அவள் தன் அனுபவத்தைசொல்லெடுத்து சேர்த்து வார்த்தைகளாக்கி சொல்லவேண்டியதால் - வார்த்தைகளின் உட்பொருளாய்-மனக்கண்ணின் தரிசனமாய்- அவளுடைய கனவுக்காதலை தோழியிடம் சொன்னாள் என்பது நேரடிப் பொருளானது.



ஆண்டாள் உலாவிய தளங்கள் வித்தியாசமானவை. அதில் அவள் பெற்ற அனுபவங்கள் வித்தியாசமானவை



அகத்தின் ஆனந்தமே புறத்தில்பேரானந்தமாக அதன் பூரணத்தை அலங்காரத்தோரணங்களான வார்த்தைகள் வழியாக தோழியிடம் கூறுவதாக நம் கற்பனையும் விரிகிறது!

	Tweet