கவிதைகளில் வாழ்கின்றார் கவிஞர் வாலி!

கவிஞர்  வாலி   என் அன்புத்தந்தையும் எழுத்தாளருமாயிருந்து சென்ற் ஆண்டு இதே கறுப்பு ஜூலையில்  அமரரான   திரு ஏ எஸ் ராகவனின்  நண்பருமாவார். சிலவருடங்கள் முன்பு ஒரு  விழாவில் வாலியைக்கண்டு நானும் அப்பாவும்  பார்த்தபோது  ஸ்ரீரங்கத்தையும் சித்திரைவீதியையும்  பற்றி    நண்பர்கள்  இருவரும்மனம் விட்டுப்பேசிக்கொண்டனர்.

(நான்  கவிஞர் வாலி  அப்பா  எழுத்தாளர் மகரம்)

பழைய நட்பை மறக்காத பண்பாளர் வாலி அவர்கள் அப்பாவிம் மரணச்செய்தியை  சென்ற ஆண்டு அவருக்கு போனில் கூறியபோது,’வாலிக்கு முன்னே  ராகவன்  போய்விட்டாரா?” என்று இருபொருள்படக்கேட்டு  வருந்தினார். 


மல்லிகைக்கு விளம்பரம் தேவை இல்லை வாசனையே காட்டிக்கொடுத்துவிடும் கவிஞர் வாலியைப்பற்றி  அனைவரும் அறிந்ததுதான்.ஆனாலும் அவரது நூல்களில்  எனக்கு மிகவும் பிடித்த  நூலான  ‘பெண்ணின் பெருந்தக்க  யாவுள?’ என்னும் தலைப்பிலான  புத்தகம்  என்னை மிகவும் பாதித்தது. பாரதியைப்போல   பெண்கள் மீது ஆழ்ந்த அக்கறையான சிந்தனை கொண்ட கவிதைப்புத்தகம் இது. தவிர தமிழை  பெண் இனத்தின் அத்தனை வடிவங்களும் காண்கிறார் கவிஞர்..பெண்  தெய்வங்கள் பலவற்றிர்க்கு  வந்தனம் கூறி முடிக்கிறார்.

அதிலிருந்து சில  பக்கங்களை  இங்கே  அளித்து  அரங்கநகர்பெற்ற அருங்கவிஞனுக்கு அஞ்சலி செய்கிறேன்.


   பெண்ணில் பெண்மையைக்கண்டு பெண்மையில் பொதிந்த உண்மையைப்  போற்றுபவர்தான் கவிஞர்.  வாலி தனது இந்த நூலில் அதைதான் செய்திருக்கிறார்.

பெண்ணுக்குக்கல்வி அவசியம் என்பதை

நுண்ணறிவை  பெண்ணுக்கு
நூல் கொடுக்கும்  அவள்

காலமெல்லாம் நிற்பதற்குக்
கால் கொடுக்கும்.‘


ஆரேனும்  -நீ
அமரவேண்டிய இடம்
அடுப்படி என்றால்..
கடுப்படி
வாழ்க்கைப்படகை -நீ
வகையாய் செலுத்தக்
கல்விதான்  -நீ
கையேந்த வேண்டிய   துடுப்படி


என்கிறார்.

புதுக்கவிதைகளின் மத்தியிலே வெண்கலிப்பாக் கண்ணிகளிலே  ‘ஒருகவனிப்பு’ அதனில்...

‘என்னைக் கவனிக்க
எனக்கேது  பொழுது  -நான்
உன்னைக் கவனித்தே
உருகும் நெய் விழுது

என்ற அபாரமான பல்லவியுடன்  உள்ளது.

உருகுதலுக்கு மெழுகைச்சொல்லவில்லை பாருங்கள்  மெழுகாக  உருகிவிட்டால் காதலியை நெருங்குகையில்  ஒன்றும் மிச்சம்  இருக்காதே  நெய் விழுதானால்  அவளின் நெருங்குகையில் மனம் குளிர்ந்து  உறையும் காணாமல் போகாதாம்!

இந்தப்பாட்டில் தமிழின் ழகர அழகை  மேலும் கவனியுங்கள்

கோழிக்கு முன்னெழுந்து
கோலம் நீ போடுதற்கு
ரேழிக்கு வருகையிலென்
ராத்தூக்கம் பாழாக
மேழிக்கு ஆட்பட்ட
மேதினியாய் என் மனது
நாழிக்கு நாழியிங்கு
நைந்தபடி கூழாக...


தமிழை தாயாய் தாரமாய்  தங்கையாய்  இன்னும் பலவாய் கடைசியில் தெய்வமாய்  கூறும் பாடலில் இந்த  வரிகள் அருமையாக இருக்கின்றன

கல் வடிவில் நிற்கும்
தெய்வத்தைவிடவும்
சொல் வடிவில் நிற்கும்
செந்தமிழ்த்தெய்வம்
நாய்க்கும் கீழாய்
நலிந்து கிடந்தவனைப்  பெற்ற
தாய்க்கும் மேலாய்த்
தயவு காட்டி மேனை செய்தது
தரையில் அமர்ந்தவனைப் பொன்
தவிசில் அமர்த்தி  ஒரு
வரையில் அருள் மழையை மிக
வாஞ்சையோடு  இவன் மேல் பெய்தது

  கவிஞர், ஆனைக்கா  அன்னையைப்போற்றுவதை  கூறி  முடிக்கிறேன்

நாவமரும் நற்றமிழும்
நற்றமிழில் நானெழுதும்
பாவமரும் பருப்பொருளும்
பெருமாளாய்த் திருவரங்கத்
தீவமரும் திருமாலின்
திருத்தங்கை திருவானைக்
காவமரும் ஈஸ்வரியின்
கடைக்கண்கள் ஈந்தவையே!

 

	Tweet