கருவின் கதறல்.

அழிக்காதே அம்மா
விழுங்கிப்பின் உமிழ்கின்றாய் என்னை
வாழ்வில்லை உனக்கென்று

என்னைக்களைந்திடவும்
கரைத்துத்தள்ளிடவும்
ஏனிந்த வேகம் அம்மா?

விதை போடாமலேயே
விளைந்த களை அல்ல நான்
மழைநீரில்விளைந்த
மண்முத்து
வருங்கால
மனிதமுத்து

அழையாத விருந்தாளியல்ல
வாயில்லைஎனக்கென்றால்
வலியுமா இருக்காது?

உன் இதயம்போல
கல் அல்ல அம்மா நான்
முழு உயிர் இல்லையெனினும்
அரும் உயிர் உண்டு கருவுக்கு

கவனமாய் நீ இருந்திருந்தால்
காற்றிலேயே நான் மறைந்திருப்பேன்
காதலின் போதையில்
காவலை மீறினாய்
காலம் கடந்த ஞானத்தில்
கருக்கலைப்பு முடிவெடுத்தாய்

வந்தவழி நான் போனால்
வாழ்வில்லை எனக்கும்

அபயமென வந்தவரை
அடித்துவிரட்டும் உன்போன்ற
அம்மாக்கள் பெருகிவிட்டால்
இனி..
குழந்தைகள் தினமென்று
கொண்டாடுவதற்கு
குழந்தைகளே இல்லாமல்
போகவும் கூடும்.

	Tweet